Śmierć Jezusa
31 Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat - ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem - Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Nim byli ukrzyżowani. 33 Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, 34 tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda. 35 Zaświadczył to ten, który widział, a świadectwo jego jest prawdziwe. On wie, że mówi prawdę, abyście i wy wierzyli. 36 Stało się to bowiem, aby się wypełniło Pismo: Kość jego nie będzie złamana. 37 I znowu w innym [miejscu] mówi Pismo: Będą patrzeć na Tego, którego przebili.
🙏🙏🙏
Kiedy św. Faustyna zapytała Jezusa, jak może znieść tyle zła, występków i różnych zbrodni, nie zsyłając kary na tych, którzy je popełniają, w odpowiedzi usłyszała: „Na ukaranie mam wieczność, a teraz przedłużam im czas miłosierdzia; ale biada im, jeśli nie rozpoznają czasu nawiedzenia mego” (Dzienniczek). Kościół, głosząc prawdę o Bożym miłosierdziu, które nie jest ograniczone żadnym ludzkim występkiem, oraz wypraszając łaskę dla grzeszników, podkreśla jednocześnie prawdę o Boskiej sprawiedliwości, czyli odpowiedzialności, jaką ponosimy za nasze czyny. Ta odpowiedzialność wynika z naszej godności jako wolnych dzieci Bożych. Bóg czeka do ostatniego momentu, aby dać człowiekowi szansę na zbawienie. Przekonał się o tym Dobry Łotr, który w ostatnich chwilach konania na krzyżu usłyszał z ust Zbawiciela: „Zapewniam cię: Dzisiaj ze Mną będziesz w raju” (Łk 23, 43).
O Najmiłosierniejsze Serce Jezusa, Oblubieńca mojego, uczyń serce moje podobnym do swego (św. Faustyna).
„Ewangelia 2018”
Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
