EWANGELIA w/g św. MARKA 1,14 -20

POCZĄTEK DZIAŁALNOŚCI

Pierwsze wystąpienie

14 Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: 15 «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» 

Powołanie pierwszych uczniów

16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. 17 Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». 18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 
19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. 20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim. 

+++

Co to znaczy zostawić wszystko i pójść za Jezusem? To znaczy uwierzyć, że mówi prawdę. Bardziej zaufać Jemu niż sobie. To pozwolić, by nas odrywał od tego, na czym jesteśmy skupieni i czym jesteśmy pochłonięci. To nabrać dystansu do własnych dążeń. Choć zewnętrzne warunki pozostają jednakowe, wewnątrz zmienia się mnóstwo: w każdej sprawie pytamy Jezusa o Jego wolę, wszystko jej podporządkowujemy, pozwalając, aby to On faktycznie kierował naszym życiem.

ks. Jarosław Januszewski, „Oremus” styczeń 2009, s. 95

+++

Dzień Babci to okazja do podziękowania Bogu za dar życia. Najpierw własnego, a później za dar życia naszych rodziców i dziadków. To dzięki ich miłości możemy cieszyć się dniem dzisiejszym. Święty Efrem, syryjski poeta i teolog, porównywał życie ludzkie do palców jednej ręki. Jest ono krótkie jak rozpiętość naszej dłoni. Kolejne etapy życia różnią się od siebie niczym poszczególne palce. Nikt jednak o zdrowych zmysłach nie powie, że któryś z palców jest niepotrzebny. By dłoń była sprawna, potrzeba wszystkich pięciu. Podobnie jest z naszym życiem. Aby było szczęśliwe, potrzeba wypełnić sensem każdy z jego etapów. Nie powinniśmy nigdy uważać, że jesteśmy już niepotrzebni Bogu i innym.

Boże, mój Ojcze, dziękuję Ci za dar mojego życia, za każdą jego chwilę. Dziękuję, że zawsze jesteś blisko mnie i nigdy mnie nie opuszczasz. Pragnę z Twoją pomocą cieszyć się pełnią życia. Wierzę, że jest to możliwe, kiedy Ty jesteś ze mną.

 „Ewangelia 2018”
Autor: O. Jarosław Krawiec 

Edycja Świętego Pawła

EWANGELIA W/G ŚW. MARKA 1,14 - 20

Pierwsze wystąpienie

1.14 Gdy Jan został uwięziony, Jezus przyszedł do Galilei i głosił Ewangelię Bożą. Mówił: 15 «Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!» 

Powołanie pierwszych uczniów

16 Przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał Szymona i brata Szymonowego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. 17 Jezus rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a sprawię, że się staniecie rybakami ludzi». 18 I natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim. 
19 Idąc dalej, ujrzał Jakuba, syna Zebedeusza, i brata jego Jana, którzy też byli w łodzi i naprawiali sieci. 20 Zaraz ich powołał, a oni zostawili ojca swego, Zebedeusza, razem z najemnikami w łodzi i poszli za Nim. 

+++

Relacja św. Marka na temat powołania braci znad Jeziora Galilejskiego może się wydawać przesadnie zwięzła i sucha, nasza wyobraźnia domagałaby się czegoś więcej. Czy można bowiem na słowo: „Pójdźcie za mną”, zostawić wszystko – dające utrzymanie zajęcie, dom, bliskich i przyjaciół? A jednak – jeśli człowiek spotyka tę jedyną, najważniejszą osobę swego życia, to czy potrzeba więcej niż jednego słowa miłości?

o. Cezary Binkiewicz OP, „Oremus” styczeń 2004, s. 47

+++

Poeta Adam Zagajewski opowiedział anegdotę o wybitnym polskim intelektualiście Józefie Czapskim. Zwierzył się on swojemu przyjacielowi filozofowi Jacques?owi Maritain, że czasami nawiedzają go myśli, że powinien poświęcić się całkowicie Bogu i zostać księdzem. Maritain odparł: „Bóg daje ci takie chwile, abyś pamiętał, że jest inna rzeczywistość”. Biblijne opisy powołania mogą w nas obudzić podobne pytania: „Panie, czy tego samego pragniesz ode mnie?”. Nie zawsze będzie to oznaczało, że Bóg wzywa kogoś na drogę powołania kapłańskiego czy zakonnego. Za każdym razem jednak będzie to dopominanie się, byśmy pamiętali, „że jest inna rzeczywistość”.

Dobry Boże, chcę pełnić Twoją wolę, choć nie zawsze potrafię ją dostrzec, bywa nawet, że jej nie rozumiem albo się przeciw niej buntuję. Wiem jednak, że Twoją wolą jest miłość i Ty zawsze pragniesz mojego szczęścia.

 „Ewangelia 2018”
Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła