Ostrzeżenie przed uczonymi w Piśmie
1 Wówczas przemówił Jezus do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: 2 «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. 3 Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. 4 Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą. 5 Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. 6 Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. 7 Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi. 8 Otóż wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy braćmi jesteście. 9 Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. 10 Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. 11 Największy z was niech będzie waszym sługą. 12 Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony.
+++
Ludzie przyjeżdżali do niewielkiej francuskiej wioski, by spotkać tam niezwykłego kapłana, św. Jana Marię Vianneya. Spośród wielu różnych wspomnień zachował się fragment jego kazania: „Co byście powiedzieli o człowieku, który zajmuje się polem sąsiada, a swoje zostawia odłogiem? – pytał swoich parafian Proboszcz z Ars. – Tak właśnie postępujecie. Ciągle grzebiecie w sumieniach innych ludzi, a wasze własne zarastają chwastami”. Vianney powiedział też, że kiedy przyjdzie śmierć, to nie z postępków bliźniego będziemy rozliczani, lecz z własnych win. Każdy z pewnością może te słowa wziąć sobie głęboko do serca.
Panie Jezu, przepraszam Cię dziś za wszystkie niesprawiedliwe sądy
i słowa, które wypowiedziałem o innych, za moją pychę, zarozumiałość
i małoduszność. Zmiłuj się nade mną.
„Ewangelia 2018”Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
