Uzdrowienie w szabat
1 Wszedł znowu do synagogi. Był tam człowiek, który miał uschniętą rękę. 2 A śledzili Go, czy uzdrowi go w szabat, żeby Go oskarżyć. 3 On zaś rzekł do człowieka z uschłą ręką: «Podnieś się na środek!» 4 A do nich powiedział: «Co wolno w szabat: uczynić coś dobrego czy coś złego? Życie uratować czy zabić?» Lecz oni milczeli. 5 Wtedy spojrzawszy na nich dokoła z gniewem, zasmucony z powodu zatwardziałości ich serc, rzekł do człowieka: «Wyciągnij rękę!» Wyciągnął, i ręka jego stała się znów zdrowa. 6 A faryzeusze wyszli i ze zwolennikami Heroda zaraz się naradzali przeciwko Niemu, w jaki sposób Go zgładzić.
+++
„Nic nie jest tak trudne do pokonania, jak bycie w niewoli swojej własnej małostkowości – zauważa dwudziestowieczny myśliciel żydowski Abraham Joshua Heschel. – Odważnie, nieustannie i spokojnie człowiek musi walczyć o swą wewnętrzną wolność”. Tak porządkować własne życie, by jak najlepiej służyło Bogu. Faryzeuszy z dzisiejszej Ewangelii możemy nazwać niewolnikami Prawa. Znają jego literę, ale ducha już nie. Ich pobożność nie jest prawdziwa, bo prowadzi na manowce. Jeśli nie jestem wolny, nawet to, co dobre, jak zasady, prawo czy pobożne uczynki, może stanąć na drodze mojego duchowego rozwoju, być przeszkodą w wypełnianiu woli Bożej.
Duchu Święty, dzięki Twojemu działaniu staję się prawdziwie dzieckiem Bożym. Ty jesteś Duchem wolności. Uwalniaj mnie od nieuporządkowanych pragnień i pomóż wypełniać na co dzień wolę Ojca Niebieskiego.
„Ewangelia 2018”Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
