Ewangelia w/g św. Łukasza 17,11 - 19

TRZECI OKRES PODRÓŻY DO JEROZOLIMY

Wdzięczny Samarytanin

11 Zmierzając do Jeruzalem, przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. 12 Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka 13 i głośno zawołali: «Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami!» 14 Na ten widok rzekł do nich: «Idźcie, pokażcie się kapłanom!» A gdy szli, zostali oczyszczeni. 15 Wtedy jeden z nich, widząc, że jest uzdrowiony, wrócił, chwaląc Boga donośnym głosem, 16 padł na twarz u Jego nóg i dziękował Mu. A był to Samarytanin. 17 Jezus zaś rzekł: «Czyż nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? 18 Czy się nie znalazł nikt, kto by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec?» 19 Do niego zaś rzekł: «Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła».

Za wszystko dziękujcie Bogu, taka jest bowiem wola Boża względem was 

w Jezusie Chrystusie.

(1 Tes 5, 18)

Doświadczenie nadzwyczajnych łask ze strony Boga samo przez się nie przybliża nas jeszcze do Niego. Możemy zachować się jak dziewięciu trędowatych, których doznany cud nie zbliżył do Boga. Poszli oni dalej swoją drogą. Otrzymawszy jakikolwiek dar od Pana, nie koncentrujmy naszej uwagi na samym darze, ale spróbujmy dostrzec samego Dawcę. Doznane łaski są owocne wtedy, gdy powodują wzrost naszej wiary i oddania Bogu.

Maciej Zachara MIC, „Oremus” listopad 2001, s. 63