Sprawa postów
14 Wtedy podeszli do Niego uczniowie Jana i zapytali: «Dlaczego my i faryzeusze dużo pościmy, Twoi zaś uczniowie nie poszczą?» 15 Jezus im rzekł: «Czy goście weselni mogą się smucić, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy będą pościć.
+++
Jezus, nawet wtedy, gdy otoczony był przyjaciółmi i przeżywał radość Oblubieńca, świadomie przygotowywał się do ostatniego aktu swego życia i nieustannie pamiętał o konieczności wypełnienia posłannictwa. W takich chwilach zapowiadał nadejście czasu smutku i związanego z nim postu, czasu pokuty i autentycznego nawrócenia. Dlatego chrześcijanom każdy piątek przypomina mękę i śmierć Zbawiciela na krzyżu, by zewnętrzne wyrzeczenia mogły wydać owoce prawdziwej odnowy ducha.
O. Piotr Stasiński OFMCap, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2006, s. 14
+++
Sam Jezus tłumaczy sens postu, który rodzi się z tęsknoty i tęsknotę wyraża. „Kiedy pan młody zostanie im zabrany, wtedy będą pościć” (por. Mt 9, 15). To o nas mówi Chrystus. Jak trafnie zauważa o. Jacek Salij, post jest sposobem wołania do nieba, że źle nam w oddaleniu od Jezusa, że jest naszym największym pragnieniem, aby Jego święta obecność jeszcze bardziej ogarniała nasze życie rodzinne, nasze zajęcia, nasze pragnienia i nas samych. Odmawiając sobie pokarmu czy rezygnując z czegoś, co lubimy, pomyślmy w taki sposób o naszym poście. Może jeszcze bardziej zatęsknimy wtedy za Jezusem.
Boże, niespokojne jest moje serce, dopóki nie spocznie w Tobie. Dlatego tęsknię za Tobą i szukam Cię w moim życiu. Przyjdź, Panie Jezu.
„Ewangelia 2018”Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
