Jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie
„Teraz idę do Tego, który Mnie posłał, a nikt z was nie pyta Mnie: «Dokąd idziesz?» Ale ponieważ to wam powiedziałem, smutek napełnił wam serce. Jednakże mówię wam prawdę: Pożyteczne jest dla was moje odejście. Bo jeżeli nie odejdę, Pocieszyciel nie przyjdzie do was. A jeżeli odejdę, poślę Go do was.
On zaś gdy przyjdzie, przekona świat o grzechu, o sprawiedliwości i o sądzie. O grzechu, bo nie wierzą we Mnie; o sprawiedliwości zaś, bo idę do Ojca i już Mnie nie ujrzycie; wreszcie o sądzie, bo władca tego świata został osądzony”.
🙏🙏🙏
Kiedy dzieci wyfruwają z rodzinnego gniazda, serca rodziców są rozdarte. Z jednej strony wiedzą, że naturalną koleją rzeczy jest usamodzielnienie się dzieci, życie własnym, odpowiedzialnym życiem, z drugiej – w ich sercach rodzi się smutek, bo odejście osoby kochanej zawsze boli. Jezus zapowiada swoim uczniom, że nie pozostanie z nimi na zawsze w tej postaci. Odejście Jezusa można zrozumieć, ale tylko w świetle miłości. Najpierw w śmierci na krzyżu, potem we wniebowstąpieniu. To pierwsze rozprasza uczniów, drugie przez dar Ducha ich jednoczy. Dzięki Duchowi Jezus jest stale obecny pośród nas. Dzięki Duchowi mogę poznać mój grzech i czerpać ze źródeł miłosierdzia. Mogę poznać Jezusa i rozumieć Jego słowo. Mieć nadzieję, ponieważ wszelkie zło zostanie ostatecznie i zwycięsko osądzone. Duch pomaga mi uwierzyć, że Jezus wszystko czyni z miłości.
Panie Jezu, dziś na nowo pozwalasz mi zrozumieć, że wszystko, co czynisz, jest dla mojego dobra. Niech pociecha Twojego Ducha leczy smutki mego serca. Duchu Wspomożycielu, umacniaj mnie!
„Ewangelia 2019”
ks. Janusz Lekan
Edycja Świętego Pawła
