Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje
13.16 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Sługa nie jest większy od swego pana ani wysłannik od tego, który go posłał. 17 Wiedząc to, będziecie błogosławieni, gdy według tego czynić będziecie. 18 Nie mówię o was wszystkich. Ja wiem, których wybrałem; lecz [trzeba], aby się wypełniło Pismo: Kto ze Mną spożywa chleb, ten podniósł na Mnie swoją piętę. 19 Już teraz, zanim się to stanie, mówię wam, abyście gdy się stanie, uwierzyli, że JA JESTEM. 20 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto przyjmuje tego, którego Ja poślę, Mnie przyjmuje. a kto Mnie przyjmuje, przyjmuje Tego, który Mnie posłał».
🙏🙏🙏
Chrześcijanami nie stajemy się automatycznie, na mocy zwyczaju albo przynależności do kręgu kulturowego. Dopiero doświadczając działania łaski Bożej, oczyszczającej mocy przebaczenia, możemy przyjąć dar nowego życia. Przynależność do Chrystusa i Jego Kościoła wiąże się z uznaniem swoich słabości i potrzeby zbawienia; w żadnym wypadku nie jest aktem wywyższenia i oddzielenia od innych. Uczymy się tego przez całe życie jak Apostołowie, którym Pan obmywa nogi.
o. Tomasz Zamorski OP, "Oremus" Okres Wielkanocny 2009, s. 104
🙏🙏🙏
Po obmyciu nóg uczniom podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus wyjaśnia znaczenie tego gestu. Najpierw zachęca apostołów do miłości wzajemnej i sprawowania posługi w Kościele z pokorą i w duchu służby. Dalej jednak odnosi gest umycia nóg do misji, jaką powierza im do wykonania. Odtąd mają być głosicielami Ewangelii. Można potraktować te słowa jako zachętę dla nas wszystkich, którzy na różne sposoby życiem i słowem głosimy Chrystusa, byśmy czynili to z czystym sercem, z oddaniem, pokorą i szacunkiem wobec każdego człowieka.
Jezu Chryste, Ty podczas Ostatniej Wieczerzy dałeś mi przykład, jak mam Cię naśladować. Sługa nie jest ważniejszy od swego Pana, dlatego proszę Cię, udziel mi łaski pokory.
„Ewangelia 2018”
Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
