Apologia Jezusa
19 W odpowiedzi na to Jezus im mówił: «Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni. 20 Ojciec bowiem miłuje Syna i ukazuje Mu to wszystko, co On sam czyni, i jeszcze większe dzieła ukaże Mu, abyście się dziwili. 21 Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce. 22 Ojciec bowiem nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi, 23 aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. 24 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Kto słucha słowa mego i wierzy w Tego, który Mnie posłał, ma życie wieczne i nie idzie na sąd, lecz ze śmierci przeszedł do życia. 25 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. 26 Podobnie jak Ojciec ma życie w sobie, tak również dał Synowi: mieć życie w sobie samym. 27 Przekazał Mu władzę wykonywania sądu, ponieważ jest Synem Człowieczym. 28 Nie dziwcie się temu! Nadchodzi bowiem godzina, w której wszyscy, którzy spoczywają w grobach, usłyszą głos Jego: 29 a ci, którzy pełnili dobre czyny, pójdą na zmartwychwstanie życia; ci, którzy pełnili złe czyny - na zmartwychwstanie potępienia. 30 Ja sam z siebie nic czynić nie mogę. Tak, jak słyszę, sądzę, a sąd mój jest sprawiedliwy; nie szukam bowiem własnej woli, lecz woli Tego, który Mnie posłał.
+++
Zmartwychwstanie to pryzmat, przez który powinniśmy słuchać nauki Chrystusa
i starać się ją zrozumieć. Żydzi prześladowali Jezusa, bo oceniając Go, nie potrafili oderwać się od kryteriów Prawa, od probierza posłuszeństwa przepisom i zwyczajom. Bluźnierstwem było według nich nazwanie Boga Ojcem, a niezachowywanie spoczynku szabatu zuchwalstwem i lekceważeniem świętości. Jezus zaś uczy o swoim Ojcu,
który jest źródłem życia, który wszystko podtrzymuje w istnieniu (działa także w dzień szabatu), z którym On sam jest ściśle zjednoczony. Wiara w Zmartwychwstałego prawdziwie daje życie wieczne.
O. Piotr Stasiński OFMCap, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2006, s. 119
+++
Niechętnie rozmawiamy o śmierci. Dzieje się tak, ponieważ się jej boimy. Jedni tego, że może być ona związana z bólem, cierpieniem i chorobą. Inni obawiają się, że zastanie ich nieprzygotowanych, że nie będzie wtedy u boku nikogo bliskiego. Jeszcze inni noszą w sobie bolesną niepewność, czy na pewno po tej drugiej stronie czeka Bóg. Jezus zapewnia, że kto wierzy w Boga, „ma życie wieczne i nie będzie sądzony, lecz przeszedł ze śmierci do życia” (J 5, 24). Jak trudno odchodzić ludziom, którzy bez wiary konfrontują się z cierpieniem i śmiercią. Dlatego tak ważne jest, by być blisko konających i modlić się za osoby umierające, gdyż moment przejścia przez wrota śmierci często związany jest z walką duchową.
Najświętszy nasz Zbawicielu, zmiłuj się nad wszystkimi grzesznikami. Wejrzyj szczególnie na tych, którzy stoją u progu nowego życia. Wzmocnij wiarę konających, dodaj im duchowych sił i przeprowadź, jak obiecałeś, ze śmierci do życia wiecznego.
„Ewangelia 2018”Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
