Przyszedłem ogień rzucić na ziemię
49 Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął. 50 Chrzest mam przyjąć, i jakiej doznaję udręki, aż się to stanie. 51 Czy myślicie, że przyszedłem dać ziemi pokój? Nie, powiadam wam, lecz rozłam. 52 Odtąd bowiem pięcioro będzie podzielonych w jednym domu: troje stanie przeciw dwojgu, a dwoje przeciw trojgu; 53 ojciec przeciw synowi, a syn przeciw ojcu; matka przeciw córce, a córka przeciw matce; teściowa przeciw synowej, a synowa przeciw teściowej».
🙏🙏🙏
Ogniem, którego zesłanie na ziemię zapowiadał Jezus, jest sam Duch Święty. Ten ogień Bożej miłości niszczy grzech, a wzmacnia to, co szlachetne i piękne w każdym człowieku. On rozpala serca gorliwością o sprawy Boże. Podczas Światowych Dni Młodzieży w Krakowie papież Franciszek porównał wygodne, spokojne i bezpieczne życie do kanapy: „Sądzimy, że abyśmy byli szczęśliwi, potrzebujemy dobrej kanapy”. Jest to duchowy paraliż, tak powszechny w dzisiejszych czasach, który polega na myleniu szczęścia z wygodą. Tymczasem „Jezus nie jest Panem komfortu, bezpieczeństwa i wygody”. Bóg zaprasza do szaleństwa. Ogień Ducha Świętego jest impulsem do działania, do kochania, do przemiany świata na bardziej Boży i bardziej ludzki.
Duchu Święty, rozpal moje serce gorliwością głoszenia Ewangelii. Poślij mnie, bym głosił Chrystusa całemu światu. Uczyń mnie zwiastunem pokoju i pojednania.
„Ewangelia 2018”
Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
