Przyszedłem, aby świat zbawić
Jezus tak wołał:
„Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.
Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. A jeżeli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale by świat zbawić.
Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział”.
🙏🙏🙏
Łacińskie przysłowie głosi, że jasne zasady czynią ludzi przyjaciółmi. Boża miłość wobec mnie musi być wymagająca, abym mógł się prawdziwie rozwijać. Nie dokona się to bez mojego ufnego zaangażowania. Posłuszeństwo jest fundamentalną cechą miłości. Jezus wchodzi na drogę uniżenia z miłości, która oddaje całego siebie do dyspozycji innym. Również w moim przypadku taka posłuszna miłość czyni życie łatwiejsze i bardziej owocne. Jezus przypomina, że Boże przykazania niosą w sobie horyzont wieczności. Ważne, aby to słowo nadziei ufnie przyjąć właśnie dziś, nie odkładać tego na inny czas. A wówczas to, co jest przyszłością, będzie światłem niegasnącym, wiecznością. Jeśli dziś chodzę w Jezusowym świetle, to inwestuję w przyszłe życie wieczne z Bogiem.
Jezu, ukochałeś mnie aż do końca, po dar swojego życia, abym mógł żyć wiecznie w jedności Trójcy Świętej. Chcę uczyć się od Ciebie tej wolności, która ufa Ojcu i posłusznie realizuje Jego polecenia.
„Ewangelia 2019”
ks. Janusz Lekan
Edycja Świętego Pawła
