Zwiastowanie Maryi
26 W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, 27 do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. 28 Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, ».
29 Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. 30 Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. 31 Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. 32 Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. 33 Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». 34 Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?» 35 Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. 36 A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. 37 Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego». 38 Na to rzekła Maryja: «Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niej anioł.
+++
Każdego dnia doświadczamy w sobie rozdarcia między starym i nowym człowiekiem. Choć przez chrzest zostaliśmy już zanurzeni w łasce Chrystusa, wciąż jeszcze pociąga nas to, co Bogu niemiłe. Najświętsza Maryja Panna – niepokalanie poczęta – była wolna od wewnętrznego rozdarcia. Cała skierowana ku Bogu i Jemu oddana, dobrowolnie i z wiarą przyjęła Boże Słowo. Wraz z Nią dziękujmy dziś Bogu za Jego łaskę, która leczy nasze wewnętrzne rozdarcie i odnawia w nas Boży obraz i podobieństwo.
O. Jakub Kruczek OP, „Oremus” grudzień 2003, s. 38
