Ziarno, które obumrze, przynosi plon obfity
wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze,
przynosi plon obfity. 25 Ten, kto kocha swoje życie*, traci je,
a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je
na życie wieczne. 26 A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną,
a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy,
uczci go mój Ojciec.
🙏🙏🙏
"Oto są prawdziwe skarby Kościoła" powiedział św. Wawrzyniec (III w.), wskazując na ubogich, którym służył i za których oddał swoje życie. Codziennie spotykamy się z wieloma ludźmi. Niektórzy przychodzą nie w porę, inni są problemem do rozwiązania, numerem na liście, klientem w kolejce, jeszcze inni są po prostu niesympatyczni. Za nich wszystkich umarł Jezus, każdego z nich ukochał. To są prawdziwe skarby Kościoła.
o. Wojciech Czwichocki OP, "Oremus" sierpień 2006, s. 43
🙏🙏🙏
Asceza to słowo, które w języku chrześcijańskim oznacza praktykę dobrowolnego wyrzeczenia się tego, co przeszkadza w prowadzeniu życia z Bogiem. Starożytni Grecy posługiwali się nim, mówiąc o ćwiczeniach fizycznych. Kto uprawia jakikolwiek sport, ten wie doskonale, że bez treningu i związanego z nim wysiłku oraz wyrzeczeń nie ma co marzyć o dobrej formie i liczących się wynikach. Również w życiu duchowym asceza, czyli ćwiczenie ducha jest potrzebne, by przygotować się na przyjęcie łaski Ducha Świętego – całkowicie darmowego i niczym niezasłużonego daru nowego życia.
Panie Jezu, Ty przestrzegasz i zapewniasz idących za Tobą: „Kto chce ocalić swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z Mojego powodu, znajdzie je”( Mt 16, 25). Prowadź mnie do pełni życia.
„Ewangelia 2018”
Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
