Sprawa postów
18 Uczniowie Jana i faryzeusze mieli właśnie post. Przyszli więc do Niego i pytali: «Dlaczego uczniowie Jana i uczniowie faryzeuszów poszczą, a Twoi uczniowie nie poszczą?» 19 Jezus im odpowiedział: «Czy goście weselni mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi? Nie mogą pościć, jak długo mają pośród siebie pana młodego. 20 Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, a wtedy, w ów dzień, będą pościć.
21 Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze [część] ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. 22 Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki [przepadną]. Raczej młode wino [należy wlewać] do nowych bukłaków».
21 Nikt nie przyszywa łaty z surowego sukna do starego ubrania. W przeciwnym razie nowa łata obrywa jeszcze [część] ze starego ubrania i gorsze staje się przedarcie. 22 Nikt też młodego wina nie wlewa do starych bukłaków. W przeciwnym razie wino rozerwie bukłaki. Wino się wylewa i bukłaki [przepadną]. Raczej młode wino [należy wlewać] do nowych bukłaków».
+++
Post był w Starym Testamencie wyrazem smutku i wyczekiwania na Mesjasza. Apostołowie, którzy już spotkali obiecanego Zbawiciela, nie mieli powodu do zachowywania postu. Byli bowiem pełni radości, że Pan jest wśród nich. Syn Boży przyszedł na ziemię, by wszystko odnowić przez swą śmierć i zmartwychwstanie. Odtąd także post, modlitwa i jałmużna nabierają nowego wymiaru w życiu chrześcijan, którzy podejmują je z sercem ożywionym miłością Ducha Świętego i ze wzrokiem skierowanym ku zmartwychwstałemu Panu.
ks. Jan Augustynowicz, „Oremus” styczeń 2006, s. 66
+++
Zarówno uczniowie Jana Chrzciciela, jak i faryzeusze pościli regularnie dwa razy w tygodniu. Dawali tym samym wyraz pobożności i duchowej dyscyplinie. Słuszna wydaje się zatem ich ciekawość i pytanie, dlaczego Rabbi z Nazaretu ze swoimi uczniami postępują inaczej. Jezus sam przecież, rozpoczynając publiczną działalność, pościł na pustyni przez czterdzieści dni. Ewangelista w opisie tego wydarzenia relacjonuje jeden ze sporów w gronie wyznawców Jezusa o rozumienie tradycji, podkreślając odmienność tworzącej się wspólnoty Kościoła od judaizmu. Młode wino Ewangelii potrzebuje nowych bukłaków, czyli nowego podejścia, nowego prawa i nowego serca, które tak naprawdę może ukształtować łaska Ducha Świętego.
Duchu Święty, przyjdź do mojego serca, rozpal je ogniem Twojej miłości. Spraw, bym słuchając słowa Bożego, stawał się coraz bardziej posłuszny nowemu prawu, które czyni mnie dzieckiem Bożym.
„Ewangelia 2018”Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła
