poniedziałek, 14 maja 2018

EWANGELIA w/g św. Jana 17,1 - 11 a


Ojcze, otocz swego Syna chwałą

Słowa Ewangelii według świętego Jana 
17,1-11 a


W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł: "Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał. Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś. Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie".


🙏🙏🙏

Życie wieczne nie jest czymś, co zaczyna się dopiero w momencie naszej fizycznej śmierci. Jest ono poznaniem Boga, które przez wiarę i miłość zaczyna się już na ziemi. Jego zalążek nosimy w sobie od momentu naszego chrztu, a czas dany jest nam po to, byśmy mogli ten dar rozwijać. Jeżeli naprawdę wierzymy, że jesteśmy dziedzicami życia wiecznego, stajemy się, jak św. Paweł, wolni wobec życiowych przeciwności, a naszym życiowym pragnieniem staje się służba Ewangelii.
Ks. Maciej Zachara MIC, "Oremus" Okres Wielkanocny 2004, s. 178

🙏🙏🙏

Czym jest życie wieczne, o którym wielokrotnie mówił Jezus i którego sens wyjaśniał uczniom podczas Ostatniej Wieczerzy? Po pierwsze, to życie w wieczności zaczynające się po śmierci będącej kresem życia doczesnego. Po drugie, to życie Boże, w którym uczestniczymy dzięki Chrystusowi już teraz. Przypomina ono nasionko zasiane w naszych sercach, które wzrasta dzięki łasce Bożej, choć w pełni się rozwinie dopiero w wieczności. Oba te wymiary życia wiecznego są częścią wiary chrześcijańskiej i nie powinniśmy o nich zapominać. To, jacy jesteśmy za życia ziemskiego, znajdzie swoje odbicie w naszym losie po śmierci. Jednocześnie nowe życie w Chrystusie to nie tylko cel, ale też droga, którą już idziemy.
Panie Jezu, podczas Ostatniej Wieczerzy modliłeś się do Ojca za każdego z nas. Głęboko wierzę, że słowa Twojej modlitwy wypełniają się w moim życiu. Spraw, bym dzięki łasce Ducha Świętego zawsze należał do Ciebie, w pełni Ci się podobając.
www.edycja.pl
 „Ewangelia 2018”

Autor: O. Jarosław Krawiec OP
Edycja Świętego Pawła