Pismo święte: EWANGELIA w/g ŚW. JANA 5,31

środa, 14 marca 2018

EWANGELIA w/g ŚW. JANA 5,31 - 47

Apologia Jezusa

Świadectwo Ojca o Synu

5. 31 Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy. 32 Jest przecież ktoś inny, kto wydaje sąd o Mnie; a wiem, że sąd, który o Mnie wydaje, jest prawdziwy. 33 Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie. 34 Ja nie zważam na świadectwo człowieka, ale mówię to, abyście byli zbawieni. 35 On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem.
36 Ja mam świadectwo większe od Janowego. Są to dzieła, które Ojciec dał Mi do wykonania; dzieła, które czynię, świadczą o Mnie, że Ojciec Mnie posłał. 37 Ojciec, który Mnie posłał, On dał o Mnie świadectwo. Nigdy nie słyszeliście ani Jego głosu, ani nie widzieliście Jego oblicza; 38 nie macie także słowa Jego, trwającego w was, bo wyście nie uwierzyli w Tego, którego On posłał. 39 Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. 40 A przecież nie chcecie przyjść do Mnie, aby mieć życie. 41 Nie odbieram chwały od ludzi, 42 ale wiem o was, że nie macie w sobie miłości Boga. 43 Przyszedłem w imieniu Ojca mego, a nie przyjęliście Mnie. Gdyby jednak przybył kto inny we własnym imieniu, to byście go przyjęli. 44 Jak możecie uwierzyć, skoro od siebie wzajemnie odbieracie chwałę, a nie szukacie chwały, która pochodzi od samego Boga? 45 Nie mniemajcie jednak, że to Ja was oskarżę przed Ojcem. Waszym oskarżycielem jest Mojżesz, w którym wy pokładacie nadzieję. 46 Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał. 47 Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?»

+++

Liderzy Izraela studiowali Biblię w przekonaniu, że w niej zawarta jest tajemnica życia wiecznego. A jednak kiedy pojawił się Jezus, najbardziej autentyczny świadek Boga, odrzucili Go i powrócili do badania Pisma. Drogi narodu wybranego i Mesjasza rozeszły się, zanim zdążyły się spotkać. Jezus powiedział Żydom: Poznałem, że nie macie w sobie miłości Boga. Nie można bowiem kochać Boga, jednocześnie odrzucając Jego Syna, o którym przecież zaświadczają Jego cuda, prorocy, Mojżesz, Jan Chrzciciel, wreszcie i sam Bóg. Bywa i dzisiaj, że łatwiej wierzymy fałszywym prorokom, niż tym, którzy głoszą Ewangelię.

O. Piotr Stasiński OFMCap, "Oremus" Wielki Post i Triduum Paschalne 2006, s. 123

+++

Można znać Jezusa ze słyszenia, coś o Nim przeczytać, zobaczyć film opowiadający historię Mistrza z Nazaretu, nawet utożsamiać się z zawartym w Jego nauce przesłaniem o pokoju i miłości. A jednak nigdy się z Nim nie spotkać, nie nawiązać osobistej relacji, spoglądać na Boski świat z oddali, nie smakując jego piękna, nie doświadczając radości przebywania w obecności Pana. „Nie chcecie zbliżyć się do Mnie, aby mieć życie” (J 5, 40) – mówi Jezus do słuchających Go Żydów. To napomnienie jest wciąż aktualne. Trzymając się na dystans wobec Boga, nie zaczerpniemy ze zdroju Jego łaski. Czy można zachwycić się muzyką, oglądając okładkę płyty? Albo poczuć smak wina, przechadzając się wśród półek sklepu dla koneserów tego trunku? Nawet zapach świeżo pieczonego chleba nie sprawi, że zaspokoimy głód. Jeśli nie zbliżymy się do Chrystusa, nie będziemy mieli życia!

Panie Jezu, pociągnij mnie do siebie Twoją miłością. Spraw, bym nigdy nie przestał pragnąć przebywania w Twojej bliskości i by codzienne troski nie oddalały mnie od Ciebie.